چشم زخم

از نظر فلاسفه چشم زخم ناشي از قوت نفس است و مبدء آن يك حالت نفساني اعجاب آور است كه در شي يا شخص مورد تعجب تأثير مي گذارد و در واقع علت چشم زخم آن حالت نفساني است كه تعجب ناميده مي شود و در شي يا شخص مورد تعجب اثر مي گذارد؛ زيرا خاصيت نفس قوي چنين است.
در روايات نيز تعبيرات مختلفی ديده می شود که وجود چنين امری را تأييد می کند از جمله:
اسماء بنت عميس خدمت پيامبر عرض کرد: گاه به فرزندان جعفر چشم می زنند، آيا رقيه ای برای آنها بگيرم(منظور از رقيه دعاهائی است که می نويسند و افراد برای جلوگيری از چشم زخم با خود نگه می دارند و آن را تعويذ نيز می گويند)؟
پيامبر فرمود:
نعم، فلو کان شیء يسبق القدر لسبقه العين [ مجمع البيان/ج10/ص341]
«آری، مانعی ندارد، اگر چيزی می توانست بر قضا و قدر پيشی گيرد چشم زدن بود.»
و رواياتي ديگری كه از امامان معصوم(ع) و دعاهايي كه در دفع آن نقل شده حاكي از حقيقت و واقعيت چشم زخم است، از جمله علي (ع) مي فرمايد:
العين حق و الرقی حق [نهج البلاغه/ح 400]
«چشم زخم حق است و توسل به دعا براي دفع آن نيز حق است.
حیات طیبه...